Review Concert : สุดยิ่งใหญ่ในสนามราชมังฯ Bodyslam Live in คราม

และแล้วการเดินทางของพวกเขาก็มาถึงจุดสุดยอด ในวันที่พวกเขาได้ก้าวเข้ามาแชร์ประสบการณ์ทางดนตรีต่อหน้าแฟนเพลงกว่า 65,000 คน กลางสนามราชมังคลากีฬาสถาน ประสบการณ์เกือบ 10 ปี ที่หยัดยืน ล้มลุกคลุกคลาน ด้วยเสียงดนตรีและการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่แปลกใจเลยที่หลายๆคนบอกว่า BODYSLAM คือวงร็อคอันดับหนึ่งของประเทศไทย ที่ก้าวเข้าสู่คอนเสิร์ตอันยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต ใน Bodyslam Live in คราม

เกือบ 2 ทุ่มตรง วันเสาร์ที่ 27 พฤศจิกายน 2553 เพลงแรกจากคอนเสิร์ตก็เริ่มบรรเลงขึ้น ....

แสงสุดท้าย : อัลบั้ม คราม (ปี 2553)
เสียงเรียก Bodyslam ก้องสนามราชมังฯ เป็นสัญญาณแรกที่เตรียมบอกว่าพวกเขาได้เวลาอันสมควรแล้ว...จนผ่านไปไม่นานหลังเสียงตะโกนหยุดลง เหล่าสาวกก็พากันกรี๊ดตัวงอ เมื่อทั้ง 4 คน วิ่งขึ้นมาบนเวทีประจำที่พร้อมออกศึก และเปิดตัวกับเพลงแรก แสงสุดท้าย บางคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นเพลงอะไร ก็พากันส่งเสียงไม่หยุด (หรือเป็นเพราะรอนานมากก็ไม่รู้ คงกรี๊ดอยากให้รีบเปิดเพลงแรกให้ได้ฤกษ์ซะที) แต่เมื่อเสียงเบสของพี่ปี๊ด มือเบส พุ่งพรวดออกมา หลายๆคนงงอยู่ว่าเพลงอะไร แต่อีกเยอะพอสมควรก็เตรียมตัวกระโดดกับเพลงนี้กันไป ก็ถือว่าสมราคาคุยกับการเปิดตัวเพลงแรก ดีแล้วล่ะที่ไม่โดนโห่ ... ข้อหาทำให้ผู้ชมคอยนาน

ให้รักคุ้มครอง : อัลบั้ม Drive (ปี 2546)
ตอนได้ยิน ให้รักคุ้มครอง ขึ้นมา คิดว่าจะไม่ได้อยู่ใน setlist ของพี่ตูนซะแล้ว เพราะเพลงนี้กับงาน Every Bodyslam Concert ครั้งก่อนเป็นเพลงเปิด หรือไม่ก็เพลงนี้น่าจะไปอยู่เพลงท้ายๆหรือกลางๆ แต่ถึงอย่างไร สำหรับเพลงระดับ Medium โดดได้ไม่เกินตัว ไม่เหนื่อยเกินไปให้ได้โยกพอสมควร ก็น่าจะเหมาะสมแล้วที่คัดมาแปะไว้ใน List แรกๆ ทำให้ได้ความรู้สึกให้คิดถึงชุดเก่าๆไปอีกแบบ

Bodyslam : อัลบั้ม Drive (ปี 2546)
อีกเพลงจากชุดที่ทำให้พวกเขามีวันนี้ Bodyslam เพลงที่คิดว่าหลายๆคนคงชอบกัน ยิ่งได้มาร้องกันในคอนเสิร์ตที่เป็นที่สุดของพวกเขาแล้วด้วย คงไม่ต้องบรรยายถึงความมันส์ การได้ร้องเพลงไปด้วยกัน การได้กระโดดไปพร้อมกับไอดอลของพวกเราหลายๆคน ทำให้เพลงนี้ มีชีวิตขึ้นมาทันที เหมือนกับเนื้อร้องที่พี่ตูนร้องออกมา ...นี่แหละคือชีวิตที่ต้องการ... พวกเราก็มีชีวิต คนดูก็มีชีวิต ทุกคนก็มีชีวิต เพลงนี้ก็มีชีวิต .... ที่ต้องการ...

ขอบคุณภาพประทับใจจากคอนเสิร์ต SODA CHANG presents BODYSLAM LIVE IN คราม by AIR ASIA
จากเว็บไซต์ Bodyslam http://www.liveinkraam.com/news/detail/33

คนที่ถูกรัก : อัลบั้ม Believe (ปี 2548)
หลังจากจบเพลงที่มีชีวิตไป ... มีการจุดพลุดังสนั่น เหมือนเป็นการสร้างสีสันและถือเป็นการเปิดตัวคอนเสิร์ตอย่างเป็นทางการ ต้อนรับสาวกนกกระจอกที่ไม่กระจอก พร้อมกับเปิดหมวกเรียกเสียงกรี๊ดกับทรงผมสีทองเพลิงทรงใหม่และนำแฟนเพลงเข้าสู่เพลง คนที่ถูกรัก เพลงนี้แทบไม่ต้องบอก พอเสียงกีตาร์พี่ยอดขึ้นเท่านั้นทุกคนในสนาม ก็ส่งเสียงเชียร์เป็นสัญญาณให้เตรียมโดด แค่อยากเป็นคนที่ถูกรัก อยากเป็นแค่ใครซักคนที่มีความหมาย ช่วยเติมชีวิตที่ว่างเปล่า ช่วยเอาความรักมาให้ ... ครั้งนี้ทุกคนใน Live in คราม ได้มอบความรักให้พวกๆพี่ๆไปหมดแล้ว...

ขอบคุณน้ำตา : อัลบั้ม Save My Life (ปี 2550)
ต่อกันด้วยเพลงซึ้งๆ ขอบคุณน้ำตา ที่ได้ใจไปเต็มๆอีกเช่นกัน เพราะจากที่เคยฟังในคอนเสิร์ตครั้งเก่าๆ สำหรับเพลงนี้เป็นเพลงที่ทำได้ดีที่สุดเพลงหนึ่งเลยก็ว่าได้ เพราะเป็นเพลงที่มีความหมายรักๆกึ่งนัยยะ และกับในคอนเสิร์ตครั้งนี้พวกเขาก็ยังสามารถสื่อสารกับผู้ชมจำนวนมากได้อย่างดีเช่นเดียวกัน

ความซื่อสัตย์ : อัลบั้ม Drive (ปี 2546)
ไม่น่าเชื่อว่าเพลง ความซื่อสัตย์ เป็นเพลงที่สามารถสะกดผู้ชมให้กระโดดไปกับพวกเขาได้ทั้งหมดในคอนเสิร์ตครั้งนี้ ทั้งความแน่น ความมันส์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเพลงที่ติดหูเพลงนี้ มันนำพาให้ทุกๆอย่างลงตัวไปกับบทเพลงที่เสมือนเป็นหนึ่งสัญลักษณ์ของ Bodyslam และการรันตีได้เลยว่าเพลงนี้จะถูกนำไปเล่นทุกคอนเสิร์ต ทุกเวที ที่พวกเขาขึ้นบรรเลง และนี่เป็นอีกหนึ่งเพลงในคอนเสิร์ต Live in คราม ที่เรียกเหงื่อได้มากพอตัวเลยทีเดียว

ห้ามใจ : อัลบั้ม Believe (ปี 2548)
เพลงนี้บอกตามตรงเลยว่า ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เพราะเมื่อเริ่มออกเดินไปด้านข้างเวที เพื่อฟังเสียงทั้งหมดในสนาม ... กับพบว่าซาวนด์ด้านขวาของเวทีออกมาไม่ค่อยดีเท่าที่ควร หรือเป็นเพราะสนามกว้างเกินไปมากทำให้ระบบเสียงกับเพลงนี้รู้สึกว่าจะบี้ๆ ไม่ออกรสเท่าที่ควร แต่มันก็ไม่ทำให้สาวกนกกระจอกสะเทือนแต่อย่างใด กับเพลงบาดใจเพลงนี้ ห้ามใจ ที่ทำเอาแฟนเพลงโยกกันเหนื่อยไม่ใช่เล่นเลย

โทน : อัลบั้ม คราม (ปี 2553)
โทน เพลงที่อยู่ในอัลบั้มใหม่ ใช้ทรัมเป็ตขึ้นเป็นอินโทรขึ้นต้น เป็นเพลงปลุกใจ จะไม่ขอพูดอะไรกับเพลงนี้มากเพราะยังเป็นเพลงใหม่ที่แฟนเพลงหลายๆคนคงไม่คิดว่าจะถูกมาใส่ไว้ใน Setlist ...แต่เมื่อพูดถึงระบบเสียงแล้วยังรู้สึกบี้ๆ อยู่เพราะ ดันไปยืนด้านข้างขวาของเวที ไม่รู้ด้านนี้เป็นอะไรนักหนากับเรื่องเสียงหรือคิดไปคนเดียว แต่ก็ไม่ถึงกับน่าเกลียด ก็ถือได้ว่ายังคุมเสียงได้ในระดับหนึ่ง

ท่านผู้ชม : อัลบั้ม Save My Life (ปี 2550)
ต่อไปก็เป็นการแซวของพี่ตูน คือ พี่ตูนเองก็เป็นคนที่ชอบปล่อยมุกไปเรื่อยเปื่อย จนบางครั้งอาจจะมากเกินไป (สำหรับบางคน) โดยเฉพาะเพลงนี้ ท่านผู้ชม ที่ถูกเขียนขึ้นมาเพื่อแอบกัดจิกพวกนักวิจารณ์ทั้งหลายแหล่โดยเฉพาะ เลยไม่น่าแปลกที่กหลายๆครั้งเกริ่นซะยาวเหยียดไปหน่อย ถึงขนาดบางคนในคอนเสิร์ตยังพูดเลยว่า ... “สรุปเพลงนี้จะเอาไงกัน..” (ฮา)

หวั่นไหว : อัลบั้ม Drive (ปี 2546)
แล้วก็มาถึงเพลงชาติของ Bodyslam กับเพลง หวั่นไหว แต่ใน Live in คราม รู้สึกไม่สุดยังไงบอกไม่ถูก เพราะ Bodyslam ดันเข็นเวอร์ชั่นแนวทดลองมาให้โดดกัน แต่ ... แบบว่ามันอั้นๆ อุดๆ หลุดๆ จะโดดดีหรือจะโยกหรือยังไง บางทีในช่วงเพลงก็รู้สึกโหรงเหรงๆ บางเสียงบอกเลยว่า อยากได้ยินแบบเก่ามากกว่า เลยไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่กับเพลงนี้ ถ้าว่ากันตามเนื้อผ้าแล้ว กับเพลงหวั่นไหว Live in คราม ในเวอร์ชั่นแบบใหม่นี้ ถือว่าไม่ผ่านการประเมินจากแฟนๆหลายเสียง

ทางกลับบ้าน : อัลบั้ม คราม (ปี 2553)
แล้วก็เข้าสู่ช่วงช้าของคอนเสิร์ต ซึ่งเวลาก็ผ่านไปชั่วโมงกว่าๆแล้ว และเพลงซึ้งเพลงแรกก็ถูกปล่อยออกมาในเพลง ทางกลับบ้าน จากงานชุดใหม่ที่เรียกความหดหู่ได้เมื่อถึงท่อนฮุค “และยังคงคิดถึงพ่อ เมื่อไหร่ที่ท้อยังคิดถึงแม่ ...” สำหรับ Bodyslam แล้วเพลงช้าก็ถือว่าทำได้ซึ้งทีเดียวและ Feeling ของพี่ตูนตอนที่เล่นกับผู้ชมแล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้ชมถึงอินตามอารมณ์ไปกับเขาด้วย

เปราะบาง : อัลบั้ม คราม (ปี 2553)
สำหรับเพลงนี้ไม่อยากจะบรรยายอะไรให้มากความถึงความเพราะให้มากความ หลายๆคนที่เป็นแฟน Bodyslam หากชอบเพลงช้าของพวกเขาอยู่แล้วล่ะก็ คิดว่าเพลงนี้คงเป็นพระเอกของเพลงช้าทั้งหมดของพวกเขาเลยก็ว่าได้ แต่จะขอพูดนิดนึงเรื่องท่อน Intro ของคอนเสิร์ตครั้งนี้ พี่ตูนเกริ่นยาวไปหน่อย เกริ่นซะจนบางครั้งหมดอรรถรสในเพลงของพวกเขา แต่สิ่งหนึ่งที่ได้อารมณ์ที่สุด ก็คือเวลาที่พี่แกเล่นกับคนดู ถึงแม้บางครั้งจะเป็นมุกเดิมๆจากคอนเสิร์ตครั้งที่ผ่านๆมา แต่ก็สามารถเอาคนดูจำนวนมากอยู่ บวกกับยิ่งได้ซาวนด์จากออร์เครสตร้าวงใหญ่ ความอลังการของเพลงนี้ดุจวงสากลระดับโลกทีเดียว จึงบอกได้ว่าถึงแม้พี่แกจะพูดเยอะไปหน่อยแต่ก็ซึ้งนะ...

เงา : อัลบั้ม คราม (ปี 2553)
ต่อกันด้วยเพลงช้าอีกเพลงกันไปเลยกับ เงา เหมือนเป็นช่วงพักไปด้วยในตัว เพราะเดินออกไปรอบนอกแฟนเพลงถึงกับนั่งลงกับพื้น และมีการเล่นเวฟตรงอัฐจรรย์ ระหว่างที่พี่ตูนพูดหลังจากจบเพลง เปราะบาง เพลงนี้ออกจะยาวซักหน่อย เพราะพี่ยอด พี่ชัด 2 คนนี้โซโล่ กีตาร์และกลอง เกือบ 5 นาทีได้ แฟนเพลงต้องยกนิ้วให้เลย สำหรับฝีมือการประยุกต์ของทั้ง 2 คน และการพัฒนาดนตรีในอัลบั้มนี้ถือได้ว่า ทั้ง พี่ชัด และ พี่ยอดทำได้ดีมากเลยทีเดียว

งมงาย อัลบั้ม Bodyslam (ปี 2545) – ปลายทาง อัลบั้ม Drive (ปี 2546)
หลังจากจบเพลง เงา ก็เป็นการแนะนำสมาชิกใหม่ของ Bodyslam “พี่โอม” ที่พวกเขาบอกว่า ต่อไปนี้ Bodyslam จะมีมือคีย์บอร์ดในชุดต่อๆไป จากนั้นพี่ตูนก็เดินออกมากลางเวทีที่ยื่นออกมากลางสนาม พร้อมกับกีตาร์โปร่ง และพูดกับคนดูเกี่ยวกับเพลง งมงาย เพลงสุดฮิตจากอัลบั้มแรกที่ไปคอนเสิร์ตไหนๆก็จะต้องเล่น และก็เข้าเพลง ปลายทาง ต่อเป็นเมดเลย์เพลงช้า เรียกเสียงปรบมือกึกก้องทั้งสองเพลง ถือว่าทำได้ดีทีเดียว

ยิ่งรู้ยิ่งไม่เข้าใจ อัลบั้ม Save My Life (ปี2550)
ขยับบีทขึ้นมานิดๆ มีจังหวะจะโคนขึ้นมาหน่อยๆ กับการโยกหัวในสไตล์เพลงร็อค กับ ยิ่งรู้ยิ่งไม่เข้าใจ เพลงเจ็บโดนใจ จิ๊กโก๋อกหักตามสเต็ป Bodyslam ร้องกันสนั่นลั่นสนามกันไป

แค่หลับตา อัลบั้ม Save My Life (ปี2550)
พอท่อน Intro ขึ้นมากับเพลง แค่หลับตา อย่างแรกที่คิดเลยคือ น่าจะเป็นช่วงแขกรับเชิญแล้ว และวันนี้ก็น่าจะได้ยินเสียงปนัดดา เรืองวุฒิ มา Featuring ใน Live สดๆซะที แต่...ไม่มีแม้เงาเสียงของปนัดดา ในใจก็คิดเสียดาย ว่าทำไมไม่มา ถึงอย่างนั้นในเพลงนี้ก็ยังไม่ขาดสีสัน เพราะคนดูช่วยกันร้องในท่อนที่ปนัดดาร้อง และร้องกันได้ทุกคนจริงๆ ถือว่าช่วยกันทำมาหากินกันได้ดีเลย อีกอย่างหนึ่งอาจเป็นเพราะความสนุก ความมันส์และบรรยากาศมันพาไป เลยทำให้ทุกคนไม่สนใจเรื่องแขกรับเชิญเท่าไหร่

Sticker : อัลบั้ม คราม (ปี 2553) feat. อุ๋ย บุดด้าเบลส และ ฟักกลิ้ง ฮีโร่
ในที่สุดแขกรับเชิญก็ได้เวลาออกมาเสียที กับ อุ๋ย บุดด้าเบลส และ ฟักกลิ้ง ฮีโร่ งานนี้พวกเขาออกมาแร็พกันสดๆ หรือแต่งขึ้นมาใหม่ก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ ได้อารมณ์เป็น Rock&Rap ยังได้โยกหัว ขยับแข้ง ขยับขา หลังจากนั่งๆ ยืนๆ อยู่นานพอสมควร

คนมีตังค์ อัลบั้ม Save My Life (ปี2550)
ต่อกันด้วย คนมีตังค์ เพลงแนวสนุกสนานที่มีเนื้อหาสาระกวนๆ ที่ในวันนี้พวกเขาก็ทำให้คนดูทั้งหมดในสนามราชมังฯสนุกสนานไปด้วย บอกได้เลยว่าเพลงนี้ทำให้หลายคนมีความสุขจริงๆ อย่างที่พี่ตูนร้องไว้ว่า “...ค้นเข้าไปข้างในจิตใจ คนไทยก็พกความสุขมาทุกคน...” ขอบคุณ Bodyslam ที่ทำให้ค่าความสุขของคนไทยมากขึ้นกว่าเดิม

คิดฮอด : อัลบั้ม คราม (ปี 2553)
จะว่าไปแล้วสำหรับซิงเกิ้ลในอัลบั้มล่าสุดที่ถูกปล่อยออกมาทุกซิงเกิ้ลถือได้ว่าเป็นอะไรที่ยังไม่พ้นขีดจำกัดความแตกต่างเมื่อเปรียบเทียบในอัลบั้มอื่นมากนัก แต่ถือเป็นการปฏิรูปและปูทางดนตรีของ Bodyslam ได้ดีอย่างหนึ่ง กับอัลบั้มนี้ และในซิงเกิ้ลสุดฮิตสุดเดชที่ชื่อว่า “คิดฮอด” ยิ่งเป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อว่า ไม่แตกต่างและก็ไม่แตกแยก ถึงตอนนี้บางครั้งก็ยังไม่เข้าใจว่ามันจะฮิตถล่มทลายอะไรนักหนาถึงเพียงนี้ (หลายคนบอกว่าก็เพราะเป็น Bodyslam ไง) ไม่เพียงแต่จะได้ Featuring กับเจ้าแม่หมอลำของเมืองไทยแล้ว Bodyslam ยังก้าวพ้นคำว่าโด่งดังจนก้าวเข้าสู่การทำเพลงอีกรูปแบบที่นอกเหนือกฎเกณฑ์ร็อคเมืองไทย มุ่งหน้าทำดนตรีแบบร็อคผสมดนตรีพื้นบ้านและสิ่งที่ออกมาก็โดนใจหลาสยคนอีกด้วย

สำหรับ Live in คราม แล้ว ถ้าไม่นับในเรื่องระบบเสียงที่เกริ่นไว้ตอนต้น ทุกอย่างในคอนเสิร์ตครั้งนี้ทำได้ดีมากและลงตัวที่สุด ยิ่งกับเพลงคิดฮอดด้วยแล้ว performance ที่ทีมงานและตัวนักดนตรีเองก็ได้สร้างสรรค์ออกมาอย่างสุดขีด เมื่อศิริพร อำไพพงษ์ ปรากฏตัวกับเหล่าหางเครื่องและนักดนตรีกว่า 40 ชีวิตด้วยแล้ว แสง สี และเสียงกรี๊ดจากผู้ชมกว่า 65,000 คน ที่คาดการณ์ด้วยมาตราวัดเดซิเบลคงวัดอะไรไม่ได้ แถมด้วยพื้นสนามสะเทือนทุกรอบที่ท่อนฮุค “อ่ะ อ่ะ อ่ะ วันนี้ไม่มีเธอ...” ถูกร้อง บางครั้งก็หันไปเห็นวัยรุ่นแต่งตัวเปรี้ยวๆแนวๆกันมา เซิ้งกันยับจับกันไม่อยู่จริงๆสำหรับ คิดฮอด และวันนี้ก็เป็นวันที่คิดฮอดจะกลายเป็นเพลงร็อค-หมอลำที่เข้าไปนั่งอยู่ในใจแฟน Bodyslam ตอลดไป

คราม : อัลบั้ม คราม (ปี 2553)
และก็มาถึงช่วงของเพลงที่เป็นซิงเกิ้ลแรกของอัลบั้ม พี่ตูนบอกให้คอนเสิร์ตครั้งนี้กลายเป็นผับ และก็เล่นเพลง คราม ในเวอร์ชั่นใหม่เป็นแดนซ์กึ่งร็อค ประกอบด้วยแสง สี มากมาย แต่บางครั้ง บางอารมณ์ คนในคอนเสิร์ตมันยังไม่ถึงนะพี่ตูน เลยเนือยๆมากกว่าในช่วงแรก แต่เมื่อเข้าสู่ช่วงที่อารมณ์ดนตรีของเพลง คราม เข้าสู่โหมดปกติ ทุกคนก็กระโดดกันไม่คิดชีวิตเลยทีเดียว

ยาพิษ อัลบั้ม Save My Life (ปี2550)
ต่อกันด้วยเพลงร็อคยอดเยี่ยมเมื่อปี 51 จากงานสีสัน อวอร์ด คอนเสิร์ตครั้งนี้กับเพลง ยาพิษ Bodyslam ทำได้ดีทีเดียว ก็เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้อยู่แล้วสำหรับเพลงนี้ ที่ต้องเล่นทุกๆคอนเสิร์ต และก็ยังเรียกเสียงกรี๊ดได้เหมือนเดิมอีกด้วย

หลับจากจบ ยาพิษ ช่วงหลังจากนี้จะเป็น Encore หลายคนที่ไม่รู้คงนึกว่าจบแล้ว เพราะพี่ตูนแกหลอกบอกว่าแล้วพบกันใหม่ ทำให้หลายคนเดินกลับออกไป แต่ประมาณ 5 – 10 นาที Bodyslam ก็กลับมาในช่วง Encore และใส่กันเต็มเหนี่ยวกับเพลงที่ยังไม่ได้เล่นอีก 6 เพลง...

ENCORE ช่วงแรก

อย่างน้อย Feat. อ๊อฟ กบ Big Ass
เล่นของสูง Feat. Big Ass
คนไม่เอาถ่าน Feat. Big Ass
3 ใน 6 เพลง นั้นเหมือนเป็นการรวมตัวคอนเสิร์ต Big Body หากใครจำคอนเสิร์ตครั้งนั้นได้ .... อย่างน้อย, เล่นของสูง, คนไม่เอาถ่าน 3 เพลงรวดสะใจขาร็อคกันไป โดดกันพื้นสนั่นหวั่นไหวนับครั้งไม่ถ้วน แต่...ก็มีแฟนเพลงหลายคนกลับเข้ามา และก็มีบางกลุ่มทยอยออกไป

ENCORE ช่วงที่สอง

ความรัก อัลบั้ม คราม (ปี 2553)
อกหัก Save My Life (ปี 2550)
ความเชื่อ : อัลบั้ม Believe (ปี 2548)
หลังจากส่ง Big Ass กลับเข้าหลังเวทีก็ถึงช่วง 2 ของ Encore โดยคนดูก็นึกว่าจบแล้ว บางส่วนก็ออกไปหนาตา แต่คราวนี้ผ่านไปไม่นานนัก พวกเขาก็กลับออกมาอีกครั้ง กับเพลงรัก 2 เพลงติด ความรัก และ อกหัก ที่แฟนๆรอกันใจจดใจจ่อและลุ้นว่าจะเล่นหรือไม่

ปิดท้ายคอนเสิร์ตท่ามกลางผู้ชม 65,000 คน ด้วยเพลง ความเชื่อ และก็เชื่อกันว่าจะมีน้าแอ๊ดออกมา แต่ก็ไม่มีแม้เงาเสียงน้าแอ๊ดตามเคย ถึงอย่างไรเพลงนี้ก็จบไปด้วยความมันส์ระดับ 5 ดาว พร้อมกับกับการจุดพลุสร้างสีสันสวยงาม เป็นการส่งท้ายคอนเสิร์ตร่วม 10 นาที...

ในหมู่มวลผู้คนที่พวกเขา Bodyslam เรียกตัวเองว่า นกกระจอก (แต่ความคิดไม่ได้กระจอกอย่างชื่อ) กับการพัฒนาฝีมือทางดนตรี และประสบการณ์การทำงานตลอดระยะเวลา 10 กว่าปีที่ผ่านมา วันนี้พวกเขาเดินมาถึงจุดๆหนึ่งที่เรียกได้ว่า วงดนตรีที่ดังที่สุดในประเทศ พวกเขากล้าที่จะเสี่ยง กล้าที่จะทำ และกล้าที่จะสานต่อความฝันของพวกเขา ให้ก้าวเข้าสู่ความจริง และเป็นความจริงที่พวกเขาสามารถสร้างแรงบันดาลใจผ่านบทเพลงร่วมร้อยเพลงให้เหล่าคนฟังได้เสพสุข และยังเป็นเพลงที่ติดหูผู้ชมนับล้านทั่วประเทศ ให้มีส่วนร่วมกับพวกเขา

Live in คราม 27.11.53 กับ เพลง 29 บทเพลง คือ คอนเสิร์ตที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา ครั้งหนึ่งในชีวิตของคุณและ Bodyslam ที่ได้ร่วมสร้างฝันกับคอนเสิร์ตครั้งนี้ให้เกิดขึ้นจริง ถือได้ว่าประสบความสำเร็จอย่างเหลือเชื่อกับวงดนตรีที่ก้าวมาจากจุดเล็กๆจนมีทุกวันนี้ที่ยิ่งใหญ่ได้ถือว่าไม่ธรรมดาแน่นอน และไม่น่าเชื่อว่าเหล่าแฟนเพลงจะให้การตอบรับและรัก Bodyslam อย่างที่ Bodyslam รักแฟนเพลง ... ขอบคุณสำหรับคอนเสิร์ตดีๆครั้งหนึ่งในชีวิตกับ Bodyslam ที่ครั้งหน้าน่าจะเกิดขึ้นอีกเร็วๆนี้ ใน Live in คราม ภาค 2 แล้วพบกัน...

This Week No Rest