จำได้ว่า เราเคยแนะนำเมนูร้อนๆ อย่าง “สุกี้” กันไปก็หลายร้าน ซึ่งแต่ละที่ก็มีสไตล์ที่ต่างกันออกไป ทั้งสุกี้สไตล์ฮ่องกง สุกี้แบบญี่ปุ่น หรือจิ้มจุ่มอีสานบ้านเฮาก็นับเป็นอีกหนึ่งเมนูตระกูลสุกี้ยอดฮิตเช่นกัน คราวนี้เรามาเที่ยวกันที่หนองคาย แต่ก็ยังไม่วายเก็บเอาร้านสุกี้ยอดฮิตในตัวเมืองหนองคายมาแนะนำกันอีกซัก ร้าน อย่าเพิ่งนึกเบื่อกันนะครับ เพราะสุกี้ร้านนี้ก็มีทีเด็ดไม่ซ้ำร้านอื่นๆ เหมือนกัน

หลังจากที่เราได้รับคำแนะนำ พร้อมคำบรรยายถึงความต่างของสุกี้ร้านดังในเมืองหนองคาย เราก็ไม่รีรอให้เสียเวลานาน มื้อเย็นวันนี้เลยฝากท้องไว้ที่ “เวียงจันทน์สุกี้” ร้านเล็กๆ 1 คูหา สไตล์ปูนเปลือยดิบๆ แต่แอบเก๋ด้วยการนำผ้าขาวม้าสีสดมาใช้เป็นผ้าปูโต๊ะ ซึ่งช่วยลดทอนความทื่อจากสีเท่าของปูนเปลือย แต่ที่สะดุดตาเรามากกว่านั้นก็คือ ภาพถ่ายสวยๆ ของเมืองหนองคายที่ถูกอัดใส่กรอบ แขวนโชว์ไว้เต็มกำแพง จนเราอดเดินเข้าไปชื่นชมใกล้ๆ ไม่ได้ รู้ตัวอีกทีก็เมื่อได้ยินเสียงต้อนรับจากพนักงานในร้าน ถึงนึกขึ้นได้ว่าเราไม่ได้อยู่ในแกลลอรี่หรืองานแสดงภาพใดๆ ทั้งนั้น เท่านั้นแหละครับ เราเลยแก้เขินกันด้วยการตั้งอกตั้งใจเลือกสั่งสารพัดเครื่องสุกี้กันยกใหญ่

ความจริงแล้วหน้าตาสุกี้ที่เรากำลังจะขอลองลิ้มชิมรสนี้ก็แทบจะไม่ต่าง จากสุกี้ที่เราคุ้นเคยกันซักเท่าไร ไหนจะผักสดขั้นพื้นฐานตั้งแต่ ผักกาดขาว ผักบุ้ง คึ่นไฉ่ ต้นหอม สารพัดเห็ด รวมไปถึงลูกกลมๆ ในตระกูลลูกชิ้น และของสดทุกชนิดที่สามารถนำมาลวกใส่หม้อสุกี้ได้ แต่ความต่างที่ทำให้เราต้องมาค้นหานั่นก็คือ “น้ำจิ้ม” ที่เค้าว่ากันว่าร้านเวียงจันทน์สุกี้มีน้ำจิ้มแปลกไม่เหมือนที่อื่น พอได้เห็นแล้วก็แปลกจริงอย่างที่ว่า เราทำเอาเรางงไปพักใหญ่ว่าจะกินจะทำอย่างไรกับน้ำจิ้มชุดที่อยู่ตรงหน้าดี น้ำจิ้มสีส้มในถ้วยมีลักษณะข้นมาก ชิมแล้วก็ได้รสกลางๆ ไม่ค่อนไปทางรสใดเป็นพิเศษ ไม่เผ็ด ไม่หวาน ไม่เปรี้ยวทั้งนั้น แต่เด่นที่ความหอมมันคล้ายๆ น้ำจิ้มสะเต๊ะ ซึ่งเราคิดว่าน่าจะได้จากถั่วที่ถือเป็นส่วนผสมหลักอย่างหนึ่งของน้ำจิ้ม ถ้วยนี้ มองไปข้างๆ ก็จะเห็นว่าทางร้านเตรียมพริกสด กระเทียมและมะนาวไว้ให้เราพร้อมแล้วสำหรับคนที่อยากปรุงให้รสน้ำจิ้มถูกปาก มากยิ่งขึ้น แต่ในโถเล็กๆ อีกอันนี่สิที่เรางงว่ามันคืออะไร ตักดูก็เห็นว่าหน้าตาละม้ายคล้ายน้ำพริกเผา หันซ้ายหันขวาไม่เห็นใครที่พอจะเป็นตัวช่วยได้ เราก็ตัดสินใจตักใส่ถ้วยน้ำจิ้มมันซะเลย ชิมอีกครั้งก็ปรากฏว่าน้ำจิ้มถ้วยน้อยๆ ของเราก็เหมือนจะได้รสชาติเข้มข้นขึ้น หลังจากนี้ก็ไม่สนใจใครล่ะครับว่าต้นตำรับเค้ากินกันยังไง เราจัดแจงปรุงรสกันตามใจฉัน แล้วก็ลวกเครื่องสุกี้จิ้มกินกันให้เต็มคราบ ซึ่งความแปลกของน้ำจิ้มนี้เราอาจจะไม่ค่อยคุ้นเคยเท่าไหร่นัก แต่ถ้าถามว่าอร่อยมั้ย เราว่ามันก็อร่อยไปอีกแบบนะครับ แต่ส่วนตัวติดว่าถ้ากินเยอะๆ ออกจะเลี่ยนไปหน่อย ทำให้มื้อนี้เรากินได้ไม่เยอะเท่าที่เคยจนเราอดแปลกใจตัวเองไม่ได้ แต่ลองหันไปมองโต๊ะอื่นๆ ก็ดูว่าคนในพื้นที่จะเอร็ดอร่อยกับสุกี้กันปกติดีนะครับ

ถ้าคิดว่าน้ำจิ้มตามตำรับของร้านเวียงจันทน์สุกี้ไม่ถูกปากนัก ทางร้านก็มีน้ำจิ้มสุกี้แบบปกติไว้ให้บริการเช่นกันนะครับไม่ต้องกังวลไป แต่เราว่าถ้าจะให้ดีก็ต้องกินให้เหมือนต้นตำรับสิครับถึงจะถูก ไม่อย่างนั้นจะเสียเวลามาหาสุกี้ในเมืองหนองคายกินทำไม เรื่องรสชาติจะถูกปาก ถูกใจใครมากน้อยแค่ไหน ก็อาจจะเป็นเรื่องของลิ้นแต่ละคน ถ้าถามคนหนองคายก็อร่อยตามเจ้าถิ่นเค้าล่ะครับ แต่ถ้าถามเราในฐานะนักเดินทาง เราแนะนำว่าต้องลองด้วยตัวเองเลยครับ จะได้ตอบได้เต็มปากเต็มคำว่าอร่อยถูกใจรึเปล่า