การดําเนินชีวิตของครอบครัวและการเลี้ยงดูลูกในปัจจุบัน มีแนวโน้มที่จะส่งผลให้เด็กกลายเป็นคนที่มีไอคิวอีคิวต่ำลงจริงหรือเปล่านะ ? ลองค้นหาวิธีการเลี้ยงดูของคุณว่าเป็นแบบนี้หรือเปล่า จะได้หาวิธีป้องกันและแก้ไขได้ทันเวลาค่ะ

เลี้ยงแบบสบายเกินไป

จะมีผลทําให้เด็กขาดความอดทน ไม่ใช่ความพยายามของตัวเอง แก้ปัญหาเองไม่ได้ เวลาเผชิญกับความลําบากจะยอมแพ้ง่ายๆ

เลี้ยงแบบไม่ให้ช่วยเหลือตัวเอง

แม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ จะทําให้เด็กกลายเป็นคนแก้ปัญหาไม่เป็น ขาดความสามารถในการปรับตัวให้เหมาะสมกับสังคม หรือสถานการณ์รอบข้างที่เปลี่ยนแปลง

เลี้ยงแบบโตไม่สมวัย

พ่อแม่ที่มักจะปล่อยให้ลูกมีพฤติกรรมแบบเด็ก ทั้งๆที่เข้าสู่วัยรุ่น จะทําให้เด็กไม่มีวุฒิภาวะ ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย ขาดความกระตือรือร้น และไม่มีแรงจูงใจที่จะพัฒนาตัวเอง


เลี้ยงแบบเน้นเรียนมากเกินไป

เด็กที่มัวแต่ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเรียนพิเศษก็จะขาดทักษะอื่นๆ เช่น การเข้าสังคม ดนตรี กีฬา เด็กบางคนที่พึ่งคุณครูหรือพ่อแม่มากเกินหรือพ่อแม่ช่วยทําการบ้าน ก็มักจะติดนิสัยพึ่งพาผู้อื่น และไม่ขวนขวายหาความรู้ด้วยตนเอง

เลี้ยงแบบใช้ความรุนแรง

เด็กที่ถูกกระทํารุนแรงไม่ว่าทางวาจาหรือทางกาย จะเกิดความรู้สึกวิตกกังวล กลัว กดดัน เครียด โกรธ อยากแก้แค้น เด็กบางคนถึงขั้นคิดหนีออกจากบ้าน หรือจมอยู่กับความทุกข์เป็นเวลานาน ๆ อารมณ์เสียง่าย ยิ่งถ้าเด็กที่อยู่ในครอบครัวที่มีแต่การใช้ความรุนแรง เห็นพฤติกรรมรุนแรงของผู้ใหญ่ หรือเคยถูกกระทํารุนแรงทางกาย จะเลียนแบบและมีพฤติกรรมใช้ความรุนแรงมากกว่าเด็กที่เติบโตมาในครอบครัวที่ไม่มีการใช้ความรุนแรงค่ะ

เลี้ยงด้วยทีวีหรือแท็บเล็ต

เด็กเห็นภาพความรุนแรงหรือพฤติกรรมไม่เหมาะสมผ่านทางโทรทัศน์หรือแท็บเล็ตวันละหลายๆ ครั้ง จะส่งผลต่อการเลียนแบบพฤติกรรม และความฉลาดทางอารมณ์ของเด็ก ทั้งทางตรงและทางอ้อม เห็นภาพการดื่มเหล้า สูบบุหรี่ การฆ่ากัน การฆ่าตัวตาย บ่อยครั้ง จึงไม่แปลกใจว่าทําไมเด็กสมัยนี้ ถึงดื่มแอลกอฮอล์และสูบบุหรี่เร็ว และมีพฤติกรรมก้าววร้าวรุนแรง ถ้าจะให้ดีพ่อแม่หรือผู้เลี้ยงควรใช้โทรทัศน์เป็นเครื่องมือสร้างไอคิวอีคิวให้สูงขึ้น ด้วยการนั่งดูโทรทัศน์พร้อมเด็ก เพื่อจะได้แนะนําในสิ่งที่ถูกที่ควร และเปิดโลกทางความคิดด้วยการเลือกดูรายการที่มีสาระมากกว่าบันเทิง


รู้อย่างนี้แล้ว ลองเปลี่ยนวิธีการเลี้ยงดูใหม่ดีไหมคะ โดยเริ่มต้นจากครอบครัว ใช้เวลาร่วมกัน ผูกพันด้วยความรัก ความรู้สึกดี ๆ การใช้คําพูดที่ดีต่อกัน ฝากให้เด็กรับผิดชอบและลงมือทําด้วยตนเอง พ่อแม่ก็คอยสนับสนุนและให้กําลังใจ ลดความคาดหวังแต่ให้เกียรติและการยอมรับแทน เพียงเท่านี้เด็กๆ ก็จะเติบโตได้อย่างมีคุณภาพเเล้วค่ะ