สำเร็จเสร็จสิ้นไปอย่างยิ่งใหญ่สำหรับ “ฝนโปรยไพร  ใจกลางเมือง” คอนเสิร์ตเชิงซ้อนในรูปร่างของความบันเทิงหลากรูปแบบที่คิดและสร้างสรรค์โดย มาโนช พุฒตาล คนดนตรีผู้ใช้ชีวิตและลมหายใจในแวดวงบันเทิงกว่าสามสิบปี กับการนำเอาปรัชญาและวิธีคิดเฉพาะตัวในการสร้างสรรค์ผลงาน  โดยรวบรวมเอาศิลปะหลากแขนงเข้าไว้ด้วยกันอย่างลงตัว...มันจึงถูกบันทึกในฐานะของปรากฏการณ์รูปแบบใหม่สำหรับ “การแสดงสด”  ครั้งแรก!! ของเมืองไทยที่ผสานหลากศิลปะเช่นนี้

ทันทีที่ได้ย่ำย่างเข้าสู่หน้าบริเวณงาน ณ โรงภาพยนตร์ สกาล่า อันทรงมนตร์ขลัง พลุกพล่านด้วยผู้คนหลากหลายทั้ง ศิลปิน อดีตโปรดิวเซอร์ นักดนตรีเจ้าของห้องบันทึกเสียง คนข่าวระดับบริหาร  ช่างภาพสื่อมวลชน  และแฟนเพลง  เนืองแน่นทักทาย และรอคอยเวลาการแสดงที่กำลังเดินทางเข้ามา ทันทีที่ประตูเปิดไม่นานนาที ทุกที่นั่งถูกบรรจุไปด้วยผู้คนเต็มอัตรา สื่อมวลชนขวักไขว่จับจองพื้นที่ถ่ายภาพนิ่งวีดีโอ หลังภาพยนตร์สากลตัวอย่าง มาโนช พุฒตาล ออกมาทักทายแฟนๆ ด้วยสูทเรียบร้อยในภาพแปลกตา ตามมาด้วยวีดีโอของบุคคลต้นเรื่อง กนกพงศ์ สงสมพันธ์ สลับฉากด้วยการบรรเลงดนตรีจากคนดนตรีระดับยอดฝีมือ พืช ภาคิน อิศรกุล ในเพลง “raindrops keep fallin on my head”, “ผู้ชนะสิบทิศ” และ “Rain” ต่อเนื่องไปด้วยวีดีโอและการแสดงของสมาชิกวง มาลีฮวนน่า  คุณธงชัย  และ อาจารย์ฟ่ง ผ่านบทเพลง “คืนใจ”, “เขเรือ”, “แสงจันทร์”, “ลืม” และ “คนเลว”

จากนั้นมาโนชกลับเข้าหลังจากวีดีโอ และบรรเลงบทเพลง “คนกรุงเก่าเล่าเรื่อง อยู่อยุธยา” ร่วมกับวง  The Lamb ตามต่อด้วย “ฝนโปรยไพร” ก่อนปิดฉากด้วยบทเพลง “โลกสมมุติ” และ “ลำธาร” ก่อนจะอังกอร์ด้วยเพลงอมตะอย่าง “Behind Blue Eyes” ของวง  The Who ถือเป็นการปิดฉากคอนเสิร์ตครั้งยิ่งใหญ่ครั้งแรกในรอบหลายปีของ มาโนช  พุฒตาล ลงได้อย่างสมบูรณ์ที่สุด  ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของแสง และเสียงที่ค่อนข้างสมบูรณ์ในตัวเอง Performance ที่สมบูรณ์  ทอล์คโชว์ที่เรียกเสียงฮาแถมสอดแทรกเหน็บแนมการเมือง  รวมไปถึง “ความคิดสร้างสรรค์” สำหรับรูปแบบการแสดงที่ถือว่าเป็นการเปิดโลกทัศน์ใหม่สำหรับ “การแสดงสด” เลยทีเดียว  สมคุณค่าอย่างแท้จริงไม่มีข้อถกเถียงที่ว่า “ฝนโปรยไพร ในกลางเมือง” จะเป็นคอนเสิร์ตที่ถูกบันทึกในหน้าประวัติศาสตร์วงการดนตรีในประเทศนี้อย่างมีนัยสำคัญ