ด้วยความที่ "ไร่แสงอรุณ" มีที่ตั้งอยู่ สุดขอบประเทศไทย มีเพียงแม่น้ำโขงเท่านั้นที่บ่งบอกเขตแดนให้รู้ว่า ฝั่งตรงข้ามนั้นคือ “ประเทศลาว”  เพื่อนบ้านของเรานั่นเอง ซึ่งเชื่อได้ว่าเหตุผลแค่นี้ ก็เพียงพอที่จะเรียกความสนใจจากใครหลายๆ คนได้ไม่ยาก และถ้าจะขอบอกเพิ่มเติมอีกว่า บ้านพักของไร่แสงอรุณนั้นมีให้เลือกทั้งบรรยากาศริมน้ำ และบรรยากาศบนเขาด้วยแล้วละก็ เชื่อว่าแค่รูปประกอบที่นำมาฝากกันนี้ คงไม่สามารถทำให้คุณเต็มอิ่มได้เท่ากับการหาโอกาสไปเยี่ยมเยือน สัมผัสบรรยากาศเหล่านี้ด้วยตัวเองดูซักครั้ง

บนพื้นที่กว่า 70 ไร่ริมแม่น้ำโขงแห่งนี้ ถูกคั้นกลางด้วยถนนสายเล็กๆ ด้านริมแม่น้ำโขงประกอบไปด้วย บ้านริมโขง ห้องอาหาร และห้องจัดสัมมนา ส่วนอีกฝากถนน จะเป็นพื้นนากว้างที่มีสะพานทอดตัวยาวนำเราไปสู่บ้านบึงบัว ซึ่งถัดออกไปจะเป็นขั้นบันไดปราบเซียนจำนวนกว่า 165 ขั้น ที่จะนำเราขึ้นไปยังบ้านพักบนเนินเขาขนาดย่อมที่เต็มไปด้วยป่าไผ่ แต่ต้นไม้นานาชนิด บ้านพักบนเขานั้นจะแบ่งเป็น บ้านเพียงออ บ้านแสงอรุณ และบ้านเดือนแจ่ม ซึ่งบ้านแต่ละหลังก็จะวางตัวอยู่ห่างจากกันพอสมควร เรียกได้ว่าทั้งเงียบสงบและมีความเป็นส่วนตัวเหมาะแก่การพักผ่อนมากๆ แถมวิวจากบ้านแต่ละหลังก็สวยงามไม่แพ้กันเลย แต่การได้มาซึ่งทิวทัศน์อันสวยงามจับใจนั้น ก็ต้องแลกกันด้วยเหงื่อเล็กน้อย เพราะกว่าจะออกแรกเดินผ่านบันได 165 ขั้นขึ้นมาได้ ก็ทำเอาเราต้องขอแวะพักหายใจระหว่างทางอย่างน้อย 2 ครั้ง ถ้าใครไม่ฟิตจริงๆ คงได้หอบกันตัวโยนแน่ๆ กว่าจะขึ้นไปถึงด้านบน ดังนั้นหากครอบครัวไหนมีผู้หลักผู้ใหญ่สูงวัย หรือเด็กตัวเล็กๆ ร่วมทริปมาด้วย เราแนะนำว่าให้เลือกพักที่บ้านริมโขง หรือบ้านบึงบัวจะดีกว่า

เนื่องจากเดิมทีเจ้าของไร่แสงอรุณตั้งใจจะสร้างบ้านพักเพียงไม่กี่หลัง เพื่อไว้เป็นบ้านพักตากอากาศของตนเองและเพื่อนฝูง ดังนั้นรายละเอียดต่างๆ ภายในห้องพักจึงได้รับการใส่ใจมากเป็นพิเศษ ไม่ว่าจะเป็นที่นอนหนานุ่ม ห้องน้ำ และระเบียงอันกว้างขวาง เหมาะแก่การออกไปนอนเอกเขนกพร้อมหนังสือดีๆ ซักเล่ม หรือจะนั่งรับลม ชมวิวสวยๆ ของทุ่งนาและแม่น้ำโขงด้านล่าง ก็ทำให้วันหยุดของเราเป็นการพักผ่อนอย่างแท้จริง และถึงแม้บ้านพักส่วนใหญ่จะตั้งอยู่บนเนินเขาสูง แต่สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ก็ไม่ได้ขาดตกบกพร่อง ซึ่งเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของบ้านพักที่นี่ก็คือ ห้องอาบน้ำที่เปิดโล่งปราศจากหลังคาด้านบน ก็ทำให้เราได้อาบน้ำอุ่นไปพร้อมๆ กับการอาบแสงจันทร์

ถึงแม้ว่าที่ไร่แสงอรุณจะมีสัญญาณโทรศัพท์เพียงค่ายเดียวที่ใช้งานได้ รวมถึงสัญญาณอินเตอร์เน็ทที่มีเฉพาะบริเวณร้านอาหารด้านล่างเท่า นั้น แต่ก็ไม่จัดว่าเป็นปัญหาแต่อย่างใด เพราะถึงอย่างไรแล้วการมายังไร่แสงอรุณของเราในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์หลักคือการพักผ่อน หลีกหนีจากความวุ่นวายในเมืองไม่ใช่หรือ ดังนั้นการอยู่ห่างจากเทคโนโลยีบ้างในบางครั้ง ก็ทำให้เราได้อยู่กับตัวเองมายิ่งขึ้น ได้ใช้เวลาในการดื่มด่ำกับธรรมชาติรอบๆ ตัวได้เต็มที่ แบบนี้แหละมั้งถึงจะเรียกว่าเป็นการพักผ่อนอย่างแท้จริง ซึ่งไร่แสงอรุณแห่งนี้ก็ทำให้เราติดอกติดใจจนต้องสัญญากับตัวเองไว้ว่า จะหาโอกาสกลับไปอีกแน่ๆ ยิ่งในช่วงฤดูหนาวด้วยแล้วเราคงได้เห็นหมอกลอยเหนือน้ำโขง และได้สัมผัสอากาศเย็นๆ จนหน่ำใจแน่นอน